HET PAD
HIERNAARTOE
Als kind heb ik veel in het ziekenhuis gelegen
vanwege mijn zwakke longen. Daar heb ik mijn passie
tekenen en schilderen ontdekt.
"Het liefst zou ik de hele wereld in willen kleuren".
​
Het was al snel duidelijk, mijn leven staat in het teken van het ondersteunen van mensen. Naast vrijwilligerswerk bij verschillende organisaties heb ik ook veel in de zorg gewerkt.
Rond mijn 33e opende mijn bewuste spirituele pad ( laatbloeier he?)
Door een ernstige hersenvliesontsteking kreeg ik een uittreding. Dat was een bijzondere ervaring en zorgde voor
een omslag in mijn leven.
Hier volgde het pad van cursussen, workshops en opleidingen met een spirituele achtergrond. Erg boeiend.
Ik wist het zeker, ik wilde mensen steunen met mijn opgedane kennis en ervaringen.
Vol goede moed naast mijn vrijwilligerswerk ook een eigen praktijk begonnen. Eindelijk kon ik mijn opgedane kennis delen met anderen en helpen met hun uitdagingen en levensvragen.
En ik kon mij uitleven in
"de zorg voor de ander"
Binnen een mum van tijd een bloeiende praktijk, echter stond ik niet krachtig genoeg in mijn schoenen. En de zorg voor de ander heeft pas functie wanneer de ander toe is aan die zorg.
Mijn Hart en verstand kwamen hier in botsing. Ik had langere tijd nodig om hierin te groeien.
​
​
​
​
astrologie
psychologie
Release massage therapeute
Meditatie
HBO-PT
Teken therapeut
Het leven kan soms een loopje nemen met je, en ondanks de prachtige ideeën in je kindertijd gaan er zomaar 22 jaar voorbij.
Dan sta je ineens stil en denk je " wat is er van mijn dromen en idealen uitgekomen?
Ook al vervagen de doelen, toch heb ik het gevoel dat die tijd nodig is om te rijpen
naar het moment dat je er klaar voor bent.
Al heb je in bepaalde zaken stil gestaan, op andere vlakken ontwikkel je verder.
Spijt hebben heeft sowieso nooit zin, want alles wat plaatsvind/niet plaatsvind zijn keuzes van het pad die we gekozen hebben. Ontwikkeld niet elk mens in
zijn/haar eigen tempo.?
Het mooie is dat een zaadje wat ooit geplant is altijd boven zal komen, in welk donkere grond hij ook overwinterd heeft.
Nu het troebele water helder wordt komt er lucht en stroomt het door.
De 50 voorbij en meer geland in mijn kernkracht kan ik doen wat mijn hart al zo lang ambieert, een licht schijnen op mensen hun spirituele en emotionele pad.
Op een luchtige creatieve manier, inspirerend in een veld waarin beiden vrij kunnen bewegen en elkaar voeden in vragen en delen van kennis.
Mijn tools? De lessen van mijn leraren
en levenservaringen.
​
​
Laat het water stromen.......
en de prachtigste bloemen zullen bloeien.
​
​
​
